روی لـــانه ی بنفش🌳

تا جنون فاصله خیلیــــ ست ؛ از اینجا که منم!

19. خودفراموشی

امام خامنه ای در بیانات 26ام مرداد یک جمله ی ساده اما دقیق بیان کردند.

 

یکی از اهداف شیاطین عالم، خودفراموشیِ ما است؛ نباید بگذاریم .

کمی به این جمله فکر می کنم.

یادم می آید خداجان هم قبلا توی قرآن به این موضوع اشاره کرده اند:

 

وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ «19»

همچون کسانى نباشید که خدا را فراموش کردند، پس خدا نیز آنان را به خود فراموشى گرفتار کرد.

 

شیطان بزرگ که پدرجد تمام شیاطین عالم است هدفش همین بوده..حواس ما را از خدا پرت کرده تا حواس ما از همه چیز پرت شود..

حالا هدف نوچه و بچه هایش هم همین خود فراموشی ما است.

نباید بگذاریم.

 

 

+ این را هم بخوانید خیلی برام جذاب بود:

پاسداری از خود

همه‌ی انسانها در معرض لغزشند.

همه‌ی سازمانها در معرض لغزشند، در معرض کسالت و تنبلی و مغرور شدن و گرایشهای گوناگون

گمراه‌کننده و [مانند] اینها هستند؛ همه این‌جورند، غیر از معصومین.

همه‌ی رؤسا، همه‌ی مدیران، همه‌ی رهبران، همه‌ی فرماندهان، همه‌ی ماها، همه‌ی ماها در معرضیم،

پس نیازمندیم به خودحفاظتی؛ در درجه‌ی اوّل نیازمندیم به پاسداری از خویش.

این پاسداری از خویش در فرهنگ قرآنی اسمش «تقوا» است. تقوا یعنی همین، یعنی پاسداری از

خویش؛ مراقب خودمان باشیم؛ این وظیفه‌ی سازمان به عنوان سازمان است؛ وظیفه‌ی شخصی به

عنوان یکایک ماها است؛ من، شما، [همه].

یکی از کارهای مهمّی که همواره باید مورد توجّه ما باشد، همین حفاظت از خود است.

ما ضعفهایی داریم. هر انسانی در درون شخصیّت خودش یک ضعفی دارد. گاهی اوقات این ضعفها در

لایه‌های درونی ذهن انسان و وجود انسان و روح انسان پنهان میماند؛ یک جا فرصت بُروز پیدا میکند و

بُروز میکند؛ بعضی‌مان عشق به پول داریم، بعضی‌مان عشق به مقام داریم؛ انواع و اقسام شهوات

گوناگون، ما را مجذوب خودش میکند. گاهی از اینها غافلیم، خیلی اوقات از این خصوصیّات غافلیم؛ یک جا

یک موقعیّتی به وجود می‌آید، این بُروز پیدا میکند، ما را مغلوب خودش میکند؛ اگر مبارزه نکنیم، ما را

مغلوب خودش میکند، ما را زمین میزند. باید از خودمان پاسداری کنیم.

ز نیرو بود مرد را راستی

هنرمند، هم در باب فرم و قالب هنرِ خودش

و هم در قبال مضمون تعهّد دارد.

کسی که قریحه‌ی هنری دارد، نباید به سطح پایین اکتفا کند.

این یک تعهّد است.

هنرمند تنبل و بی‌تلاش،

هنرمندی که برای تعالی کار هنریِ خودش

و ایجاد خلاقیت تلاش نمی‌کند،

در حقیقت به مسئولیتِ هنری خودش

در قبال قالب عمل نکرده است.

هنرمند باید دائم تلاش کند.

البته ممکن است انسان یک‌وقت به جایی برسد که بیش از آن نمی‌تواند تلاش کند- بحثی نیست-

اما تا آنجایی که می‌تواند،

باید برای اعتلای قالب هنری تلاش کند.

این تعهّد در قبال قالب، بدون یک احساس شور و عشق و مسئولیت- البته این شور و عشق هم مسئولیت است؛

آن هم یک دست قوی است که انسان را وادار به کاری می‌کند و نمی‌گذارد

که احساس تنبلی و تن‌آسایی، او را از کار بازبدارد - به دست نمی‌آید.

 

در دیدار جمعی از اصحاب فرهنگ و هنر ۱۳۸۰/۰۵/۰۱

 

 

 

هــو اللّطــــیف

سلام
آسمون اینجا رنگین کمون هم داره!
مثل آفتاب و
ابر
و رعد!
نویسندگان
Designed By Erfan Edited By Naghl Powered By Bayan