تا جنون فاصله خیلیــــ ست ؛ از اینجا که منم!
نیازی نیست همیشه برای تولید محتوا رو به جلو حرکت کنیم و سعی در خلق چیزی کاملا نو داشته باشیم!
گاهی سودمند‌تر است که بایستیم؛ سکوت کنیم؛ اجازه بدهیم گرد و خاک فرو بنشیند؛ و بعد با طمأنینه به مسیری که آمده ایم و آنچه اندوخته و ساخته ایم نگاهی تازه بیندازیم.
بعضی از آن ها را مرور کنیم؛ اصلاح و چکش کاری کنیم؛ و بپروریم.
گاهی می توانیم با نگاهی نو و رویکردی کاملا متفاوت در گذشته چرخی بزنیم و از مزرع خود خوشه ای برای حرکت رو به جلویمان بچینیم.
اوضاع کشور..نه..اوضاع دنیا خیلی کیشمیشی هست. دلم می خواست توی این بازی مهره ی مهم تری باشم.
اما فقط یه معلم فرهنگ و هنرِ سال اولیِ تازه کارِ مثلا دغدغه مندم.
آره...الهدف واضح و محدد و دقیق..ازاله الاسرائیل من الوجود
هدف مشخصه
ولی من کجای این پازلم؟
من قراره کدوم قسمت بار رو بردارم و به دوش بکشم؟
من قراره توی خونه ای که ساخته میشه میخمو کجا بکوبم؟
چطوری کمک کنم؟
نکنه من اشتباهی اومدم که در بسته رو وا نمی کنی؟
نکنه زردی برگا همشون یه نقشه بود؟
نکنه جوگیر شدم؟
نکنه حرفام شعار باشه؟
یعنی جایی که الان ایستادم درسته؟
