این راه را رفتن می‌باید و کوشیدن. چون به پایانش رسی، خویش در آغازش بینی و اگر به آغازش رسی، پایانش هیچ درنیابی. من در این راه ورق یار می‌خوانم که از کم‌اندیشی خویش آگاهم. خط من کژ است و باطل. این من کیست؟ جز هیچ!
ورق یار می‌خوانم، تا از آغازها و پایان‌ها بگذرم و بدانم رفتن چیست و کوشیدن چه.
منِ مستدامی‌ست در ورق یارِ باقی، که دیگر از من‌اش نشانی نیست.
#شمس‌تبریزی
- تاریخ : سه شنبه ۱۸ آبان ۰۰
- ساعت : ۲۲:۵۵
- |
- نظرات [ ۰ ]
