چقدر حس عجیبیه وقتی آگاهانه و خودخواسته تصمیم میگیری تفاوت ها رو بپذیری و یک نفر رو با تمام خوبی ها و عیب ها و دوست داشتنی ها و دوست نداشتنی هاش، دوست داشته باشی.
البته باید اون خوبی ها کفه ی سنگین تری داشته باشن تا پذیرفتن کفه ی دیگه عقلانی باشه.
شاید این باز کردن قفل یه مرحله ی دیگه از بلوغه.
- تاریخ : سه شنبه ۳۱ مرداد ۰۲
- ساعت : ۰۰:۳۷
- |
- نظرات [ ۰ ]
