کار فرهنگی توی اجتماع حوصله و سعه صدر و اعصاب میخواد.
اگر حوصله ات رو توی کار فرهنگی و با مردم میذاری و اون وقت
نوبت خانواده خودت که می رسه بی اعصاب و بی حال و حوصله
ای؛ کار فرهنگی نکردنت بهتره.
پس یا به بیشتر کردن ظرفیت وجودی و صبرت اهتمام بورز و بزرگ بشو؛
یا ببوس بذار کنار کار فرهنگی رو و بچسب به مدارا با خانوادت
و فاز افسر جوان جنگ نرم هم برندار
که از کار فرهنگی بیای خونه با مادر و پدرت تلخی کنی هیچ نمیارزه.
این نظر و تجربه و برداشت منه. و قطعا قابل نقد و تصحیحه
از بزرگترا میخوام که غلطامو بگیرن یا راه حلی پیش پا بذارن..
- تاریخ : پنجشنبه ۲۳ شهریور ۰۲
- ساعت : ۰۰:۲۱
- |
- نظرات [ ۲ ]