روی لـــانه ی بنفش🌳

فریاد روی قله

یه حرف هایی

یه فکر هایی

یه حرکتایی

یه رازهایی

یه سوالهایی

یه شکر هایی

یه تسلیم شدن هایی

یه معذرت خواستن هایی

توی گلوم گیر کرده که مال چندین ساله.

احساس میکنم اگر برم کوه و تا قله بالا برم بعد روی قله بایستم

یه نگاه به دره ی زیر پام کنم یه نگاه به پهنه ی آسمون

چشمامو ببندم زورمو جمع کنم و بعد

با تمام وجودم یه فریاد جانانه و طولانی بزنم

که انعکاسش تا چند دقیقه ادامه داشته باشه قدرتی از کائنات و ابر و باد و مه و خورشید وارد روحم میشه که اراده ی مبارزه و شکست سریع ضعف هام رو بهم میده و اون ادمی که از کوه میاد پایین دیگه اون آدم قبلی نیست.

با خودم فکر کردم من دیگه به این راحتیا نمیتونم برگردم به دامن نوشتن.

این ماه کارگاه تولید محتوا دوباره راه افتاده.اتفاقی اطلاعیه‌ش رو دیدم و بلافاصله ثبت نام کردم.مطمئنم راضی خواهم بود_انشاالله_

برای ۱۰۰ نفر اول حدود ۳۰۰ ت تخفیف داره و ۱۹۹ تومنه

الان ۷۴ نفر ثبت نام کردن.اگر دوست دارید بجنبید:)

خدمت شما : https://madresenevisandegi.com/5732

بعضی چیزا هم عیب نداره معما باقی بمونن.

معتقدم هر چقدر معلم بیشتر در برابر خدا حرف گوش کن و مطیع باشه؛

دانش آموز بیشتر ازش حرف شنوی دارن و بهش احترام میذارن...

عادلانه‌ست..نه؟

🕊همه چیز از وقتی شروع شد که فهمیدم اگر صدام تو این دنیای شلوغ اونقدر کمه که فقط خودم میشنومش و بقیه متوجهش نمیشن اصلا مهم نیست چون اصلا به کارم نمیاد !

مهم اینه که حتی اگه صدایی نداشته باشم و تو دلم حرف بزنم خدا میشنوه و ترتیب اثر میده. این شد که دیگه تلاشی نکردم شنیده بشم و خدا برام کافی بود حسبی الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر ..بله..و خدا واقعا به اندازه تموم مردم دنیا بهم گوش میکرد و همه چیزای چرت از وقتی شروع شد که این موضوع رو یادم رفت...

 طراح: محب‌دیزاین

اگر حرف عاقلانه ای داری؛ بزن رفیق.

امده ام کلاس طرح کلی با کلی قیافه گرفتن

در حالیکه کارم درست نیست

نماز صبحم قضا شده

تنها نکته مثبتم این است که نگاهم را یاد گرفته ام کنترل کنم که آن هم با توجه به باطن نه خیلی آسمانی ام شاید تظاهر باشد

یا جانماز اب کشیدن

میدانم کارم درست نیست ولی در تکاپوام

یا تلاش میکنم که تلاش کنم

تلاش میکنم که در تکاپو باشم!

خنده آور است.

۲ مرداد ۹۸ مسجد الغدیر

با تمام قلب..تسلیت برای این داغ تازه...أین هادم ابنیة الشرک و النفاق؟؟؟

ساعت آخره. درسو دادم و بچه ها مشغول کارن.

زنگ خونه که میخوره ؛ همه ی کلاس یک صدا و شاکی میگن عَههههههههههههه

و این یعنی من موفق شدم! ^__________^

خدایا ممنونم:')

فکرم آنتن نمی داد؛ رفتم بالای پشت بام.

چشم برزخی ام عینک لازم دارد.

"عزیزم ما چه قدر تفاهم داریم!" لاشخور داشت به مجری بی‌بی‌سی می گفت.

هوا پس بود.چایی را پیش کشیدم.

دست دست کردند؛ دست به دست شد.

غیرتشان نخ کش شده بود،چادرش را کشیدند.

شیر آب جلوی حساسیت فصلی لُنگ انداخت.

نگاهمان را گره زدیم؛ کور شد.

سر به زیر بود. بم شدم.

گوشم را تیز کردم، صدایش را برید.

به دعوت یاکریم نوشتم!

نمیدانم کاریکلماتور است..مینیمال است..هر چه هست تمرین جذابی بود برایم در این خشکسالی نوشتن!

دعوت میکنم از حریم دل ؛ اعتکاف دل ، و شما خواننده گرامی!

پ.ن: با گوشی پست گذاشتن خیلی سخته.یا کریم رو لینک کردم ولی هر چقدر تلاش میکنم مدعوین گرامی لینک نمیشن:/

پ.ن۲: این ها را سریع و بداهه وار نوشتم. نیت قبلی نداشتم که بعضی هایشان مناسبتی باشند.کار ضمیرناخودآگاهم است.

یک کاسه آب

بهترین سوغات کربلا...